ارزيابي بازدهاي سيستم يو پي اس
بسياري از سيستمهاي منبع تغذيه بي وقفه (يو پي اس) يك مُد اجراييِ ذخيره انرژي دارند. داده ها نشان ميدهند كه به دليل وجود خطرات بالقوه در اين سيستمها، مراكز دادهي اندكي از آنها استفاده ميكنند.
اهداف آموزشي
- آشنايي با گزينه هاي ذخيره انرژيِ سيستمهاي منبع تغذيه بي وقفه (يو پي اس)
- دانستن چگونگي ذخيره انرژي با راهاندازي سيستم يو پي اس در مُد eco
- درك اثرات اجراي سيستم يو پي اس در مد eco
“مد eco” اصطلاحي است كه همراه با اجزاء گوناگون بسياري از تجهيزات، براي تعريف يك حالت عملياتي كه در آن انرژي كمتري مصرف ميشود، و از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه است، به كار برده ميشود. هنگامي كه اين اصطلاح در مورد يك تلفن هوشمند يا ماشين به كار ميرود، عموما بدين معني است كه در بين تمام عملكردهاي يك سيستم تعداي عمليات وجود دارند كه تعديل شدهاند، و سيستم به منظور مصرف انرژي كمتر عملكردهاي خاصي را با سرعتهاي پايينتر اجرا ميكند. حال آنكه اين روند بر كل عملكرد تجهيزات تاثير ميگذارد يا نه، بستگي به وظيفهاي دارد كه آن تجهيزات انجام ميدهند. كارايي اصلي منبع تغذيه بيوقفه (UPS) محافظت از بار بحراني طي قطعيِ برق است، كه اين امر با فرآهم آوردن توان پشتيبان از طريق وسيلهاي كه انرژي را در خود ذخيره ميكند، و با ايجاد ولتاژ و فركانس پايدار ، صورت ميگيرد. همانند ديگر تجهيزات، هدف از راه اندازي سيستم UPS در مد eco، افزايش بازدهي از طريق كاهش ميزان انرژي مصرفيِ يو پي اس، است. Green Grid مد eco را بدين شكل تعريف ميكند:” يكي از چندين مد عملياتي يو پي اس كه ميتواند بازدهاي را افزايش دهد (ذخيره انرژي)، اما بسته به فناوري يو پي اس، ميتواند در عمل همراه با بِدهبِستانهاي احتمالي باشد”. آيا راهاندازي يو پي اس در مد eco بر عملكرد يو پي اس تاثير ميگذارد، يعني سيستم كلي را غيرقابل اطمينان ميسازد و بار بحراني را به طور جدي به خطر مياندازد؟ آيا راهي وجود دارد تا بدون لطمه زدن به عمليات و بياعتبار كردن آن، بشود بازدهاي را افزايش داد؟ اينها سوالاتي است كه بايد هنگام طراحي و اجراي تاسيسات حساس با مد eco، به آنها توجه شود. هدف اين مقاله ، نگاهي دقيقتر به مدهاي عملياتي گوناگون يو پي اس و چگونگي تاثيرا آنها بر مراكز داده و ديگر تاسيسات حساس-وظيفه (mission-critical facilities) است.
بازدهاي الكتريكي
گرچه در مراكز داده براي اندازهگيري بازدهاي معيارهاي گوناگوني به كار ميرود، اما يكي از پر كاربردترينِ آنها سودمندي توان مصرفي (PUE) است كه توسط Green Grid به وجود آمده است. اين روش توان كليِ تجهيزات مركز داده را با توان به كار رفته براي راهاندازي دستگاههاي IT مقايسه ميكند. مقدار PUE براي يك مركز دادهي بهينه ۱٫۰ است، يعني تمام انرژي وارد شده به مركز داده به طور مستقيم صرف راه اندازي دستگاههاي IT ميشود.
هر مقداري بالاتر از ۱٫۰ ، بدين معني است كه بخشي از توان كلي تاسيسات معطوف به سيستمهاي پشتيباني از قبيل خنك كننده، روشنايي، و شبكه نيرو شده است. هرچه مقدار PUE بزرگتر باشد، سهم بيشتري از انرژي صرف سيستمهاي پشتيباني ميشود تا خود دستگاههاي IT، و اين منجر به كم شدن بازدهاي مركز داده ميشود.
اغلب مهندسان، مالكان، و متصديان به منظور پايين آوردن PUE و افزايش بازدهاي، هنگام طراحي يك مركز داده بر سيستمهاي مكانيكي و توانايي استفاده از خنك كننده رايگان (free cooling) ، تمركز ميكنند. با اين وجود، سيستم الكتريكي نيز به دليل ناكارآمديهايي در تجهيزات الكتريكي و سيستم توزيع، انرژي را به صورت تلفات هدر ميدهد. به طور معمول، تلفات سيستم الكتريكي ۱۰% تا ۱۲% از كل انرژي مصرفي توسط مركز داده را تشكيل ميدهد.
به عنوان مثال مركز دادهاي با ۲MW بار IT و ميانگين سالانه PUE برابر با ۱٫۴۵ (بار كلي ۲٫۹MW)، ۳۴۸KW تلفات به صورت الكتريكي دارد و هر سال تقريبا ۳۰۰۰۰۰ دلار صرف انرژي الكتريكي هدر رفته خواهد كرد. اين هزينه اتلافي براي انرژي الكتريكي همراه با بودجههاي عملياتي محدودتر و تعهد به پايداري و حفظ محيط زيست، مهندسان و مالكان را مجبور كرد تا براي يافتن راههاي حذف تلفات الكتريكي نگاهي دقيقتر به سيستمهاي الكتريكي داشته باشند.
توزيع الكتريكي موروثي
در يك سيستم توزيع الكتريكي موروثي مركز دادهاي معمولي، چهار مولفه وجود دارند كه اكثريت تلفات را شكل ميدهند:
- ترانسفورماتورهاي پست برق (ايستگاههاي فرعي): تلفات هسته و بي-بار (no-load) ترانسفورماتور
- يو پي اس : تلفات يكسوساز و متناوبساز
- واحدهاي توزيع نيرو (PDUها): تلفات بي-بار و هسته ترانسفورماتور
- منبع تغذيه IT: تلفات يكسوساز و ترانسفورماتور
يك روش كاهش تلفات كه تاثيري بر عملكرد مركز داده ندارد، به كار بردن يا جايگزين كردن تجهيزاتي مانند ترانسفورماتورهاي پست برق و PDU با تجهيزاتي كاراتر است. NEMA TP-1: راهنماي تعيين بازدهاي انرژي براي ترانسفورماتورهاي توزيع، در سال ۲۰۰۵ اتخاذ شد، اين روش بازدهايهاي كمينه ترانسفورماتور را به طور تقريبي از ۹۷% به ۹۹% افزايش ميدهد، اين امر بستگي به نوع و اندازه ترانسفورماتور دارد. در سال ۲۰۱۶ نياز به بازدهاي كمينه ترانسفورماتور از مقدار تقريبي ۸% به ۱۲% افزايش خواهد يافت تا انرژي بيشتري صرفهجويي شود. ترانسفورماتورهاي فوقِ كارار نيز وجود دارند كه نرخهاي بازدهيِ آنها بيش از ۹۹٫۵% است. روش ديگري نيز براي افزايش بازدهي وجود دارد، و آن هم حذف تجهيزاتي است كه بيشترين تلفات را دارند. اين روش استراتژيهاي متفاوتي را در قبال نيروي برق ميطلبد، از قبيل به كار بردن سيستم توزيع ac و dc با ولتاژي بالاتر به منظور حذف تجهيزاتي مانند ترانسفورماتورهاي PDU، مبدلهاي يو پي اس، و يكسوسازهاي منبع تغذيه. هر يك از اين استراتژيهاي مربوط به نيروي برق، مزايا و معايبي دارند كه بر عملكرد مركز داده تاثير ميگذارند، بنابراين هنگام طراحي يك مركز داده بايد ارزيابي شوند. روش سومي كه اخيرا توليدكنندگان تبليغ ميكنند، و برخي از تاسيسات نيز شروع به استفاده از آن كردهاند، شامل راهاندازي سيستم UPS در شكلي از مد اقتصادي يا eco است. اين مد عملياتي با حذف تلفات يكسوساز و مبدل در UPS، بازدهاي را افزايش ميدهد.
سيستم يو پي اس
كميسيون بينالمللي الكتروتكنيك (IEC)، سيستم يو پي اس را به دستههاي اجرايي زير تقسيم ميكند:
- ولتاژ/فركانس وابسته (VFD): يك UPS بايد بار را در مقابل قطعيِ برق محافظت كند. ولتاژ و فركانس خروجي وابسته به منبع ac ورودي است. هدف اين است كه دستورالعملهاي اصلاحي ديگري وضع نشود.
- ولتاژ مستقل: يك يو پي اس بايد بار را از قطعيهاي برق محافظت كند و يك ولتاژ پايدار بدست دهد. فركانس خروجي به منبع ac ورودي وابسته است. ولتاژ خروجي درون بازهي ولتاژيِ از پيش تعيين شدهاي باقي ميماند (اعمال شده توسط دستورالعملهاي اصلاحي اضافي براي ولتاژ).
- ولتاژ/فركانس مستقل (VFI): يك UPS بايد بار را از قطعيهاي برق محافظت كند و ولتاژ و فركانسي پايدار ايجاد كند. ولتاژ و فركانس خروجي مستقل از منبع ac ورودي است.
عموما از توپولوژي VFD با عنوان يو پي اس “آفلاين” ياد ميشود، جايي كه مدارهاي يكسوساز/مبدل آفلاين هستند و جزئي از مسير نرمال نيروي برق به حساب نميآيند. چون تلفات مربوط به يكسوساز/مبدل طي عمليات معمولي حذف ميشوند، در نتيجه اين مد مشابه تاثير اجراي تبديل دوگانه در مد eco است. در مد نرمال، بارِ روي يك سيستم از نوع VFD در معرض نيروي برق عمومي خام (خالص) (raw utility power) قرار دارد. به طور سنتي سيستمهاي يو پي اس كوچكتر و تك-فازي وجود دارند. عموما توپولوژي VFI به عنوان UPSتبديل دوگانه يا “آنلاين” شناخته ميشود، كه در آن مدارات يكسوساز/مبدل در عملكرد نرمال، آنلاين و درگير هستند (شكل ۱ را ببينيد). نيروي برق در يكسوساز از ac به dc تبديل ميشود و سپس در مبدل از dc به ac. بعلاوه، نيروي برق dc براي شارژ كردن وسايل ذخيره انرژي تحت عملكرد نرمال به كار ميرود، و سپس طي قطعي برق نيرو از وسايل ذخيره انرژي گرفته ميشود. فناوريهاي گوناگوني را ميتوان براي وسايل ذخيره انرژي به كار برد، شامل باتري هاي و فلايويلها (flywheel) . سيستم يو پي اس تبديل دوگانه به يك مسير فرعي استاتيك نيز مجهز شدهاند تا در صورت بروز خرابي مدار يكسوساز/مبدل را از چرخه خارج كنند.
هدف اين مقاله تمركز بر روي توپولوژي يو پي اس استاتيك (VFI) تبديل-دوگانه خواهد بود.
مد eco سنتي
در مد eco سنتي يا كلاسيك، بار عموما از طريق مسير فرعي (bypass) تغذيه ميشود، و بار بحراني بدون قيد وشرط به نيروي برق عمومي خالص متصل ميشود، مشابه توپولوژي VFD (شكل ۲ را ببينيد).
شكل ۱
شكل ۲
مبدل در حالت standby قرار دارد و تنها موقعي كه تاسيسات عمومي (برق شهري) درست كار نكنند، درگير ميشود. به همين دليل تلفات در يكسوساز و مبدل حذف ميشوند، و سيستم UPS موثرتر ميشود. سيستم UPS تبديل-دوگانه استاتيك ميانگين، بين بازدهاي ۹۰% در بار ۳۰% تا مقدار تقريبي بازدهاي ۹۴% در بار ۱۰۰% عمل ميكند. درصد بازدهاي، بسته به فناوري به كار رفته و اينكه آيا UPS حاوي يك ترانسفورماتور ورودي مجزا است يا نه، ميتواند اندكي بالا يا پايين رود. با حذف تلفات يكسوساز و مبدل ، بازدهاي سيستم UPS در مد eco ميتواند تا ۹۸% يا ۹۹% افزايش يابد. در پيكربندي نوع-اضافي ۲N (سيستم +سيستم)، جايي كه سيستم به طور معمول هر UPS را زير ۴۰% به كار ميبرد، افزايش در بازدهاي تقريبا برابر است با ۴% تا ۸% . افزايش در بازدهاي به معني كاهش حرارت است و اين به معني تقليل تجهيزات خنك كننده است. Green Grid پيشبيني ميكند كه وقتي مد از تبديل-دوگانه به eco تغيير كند، به طور ميانگين مقدار PUE تقريبا ۰٫۰۶ بهبود مييابد